Vanavond zal, naast het vanzelfsprekende ‘Wilhelmus’, ook het Genneps volkslied klinken.
Een volkslied waarin de oorlogsterreur doorklinkt, maar niet overwint. Ieder jaar weer meesterlijk verklankt door het Genneps Vocaal Ensemble. Tevens niet te vergeten Gerald Jaspers die zoals ieder jaar weer trouw the last post ten gehore zal brengen.
Waar de Niers langs kronkelwegen bij een burcht de Maas ontmoet,
Wenkt U Gennep vriendelijk tegen, biedt U zijnen welkomstgroet.
Eed’le burcht, zo fier en stevig, Genneps trots waart gij weleer !
D’Oorlogswoede beukte u hevig, thans ligt gij in puin tenêer !
Hechte poorten, vestingmuren, stad met torens fraai omstuwd,
moest ook gij het schroot verduren door mortiermond uitgespuwd.
Wat ook valle af moog’ verkeren, toch ons hart verandert niet;
Sint Norbertus blijven we eren, Zoon van Genneps grondgebied.
Veilig onder zijne hoede doen wij onzen plicht gestand,
immer naarstig, blij te moede, trouw aan God en vaderland.
Met elkaar in eendracht leven, vreedzaam, wars van twist en nijd,
elk zijn eer en rechten geven blijft ons streven te allen tijd.
Moet er hulp of troost opdagen, moet gedeeld in vreugd’ of leed,
’t zij bij vreemden of bij magen, Gennep is altoos gereed.
Gij, die Gennep zijt genegen, paart uw stem bij ons gezang;
klinke de echo luid ons tegen; ‘ Gennep leve, leve lang ! ‘
